wydać majątek

См. также в других словарях:

• majątek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. majątektku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} posiadłość ziemska, dobra ziemskie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Majątek ziemski, dziedziczny. Podupadły majątek. Parcelacja majątku.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• majątek — m III, D. majątektku, N. majątektkiem; lm M. majątektki 1. «posiadłość, własność ziemska» Majątek ziemski. Dziedziczny, rodowy, rodzinny majątek. Parcelacja majątku. Dzierżawić majątek. Zarządzać majątkiem. 2. «ogół dóbr należących do danej osoby …   Słownik języka polskiego

• kiesa — ż IV, CMs. kiesie; lm D. kies «woreczek używany dawniej do przechowywania pieniędzy lub kosztowności; trzos, sakiewka, kabza» Pełna, pusta, ciężka, lekka kiesa. Otworzyć, zamknąć kiesę. Schować, włożyć do kiesy. przen. «kasa; kapitał, pieniądze,… …   Słownik języka polskiego

• roztrwonić — dk VIa, roztrwonićnię, roztrwonićnisz, roztrwonićtrwoń, roztrwonićnił, roztrwonićniony rzad. roztrwaniać ndk I, roztrwonićam, roztrwonićasz, roztrwonićają, roztrwonićaj, roztrwonićał, roztrwonićany «lekkomyślnie wydać, stracić coś, zwykle… …   Słownik języka polskiego

• złoty — złoci 1. «zawierający złoto; zrobiony ze złota; taki jak ze złota (np. pozłacany)» Złoty pierścionek, łańcuszek. Złota obrączka. Złote monety. Złoty kielich. ∆ Złoty medal, złoty krzyż «medal, krzyż ze złota lub pozłacany, stanowiący najwyższe w… …   Słownik języka polskiego

• wpakować — pot. Wpakować, władować w kogoś, w coś majątek, dużo, masę, mnóstwo pieniędzy itp. «zainwestować w kogoś, w coś, wydać na kogoś, na coś bardzo dużo pieniędzy»: – Liczy pan, oczywiście, na otwarcie archiwów amerykańskich. – Oczywiście, wtedy pani… …   Słownik frazeologiczny

• chorować — ndk IV, chorowaćruję, chorowaćrujesz, chorowaćruj, chorowaćował «być chorym, cierpieć na jakąś chorobę» Chorować ciężko, obłożnie. Chorować na anginę, na grypę, na koklusz. Chorować na wątrobę, na serce. Chorować z przepracowania. Chorować od… …   Słownik języka polskiego

• przepić — dk Xa, przepićpiję, przepićpijesz, przepićpij przepijać ndk I, przepićam, przepićasz, przepićają, przepićaj, przepićał 1. «wydać, stracić pieniądze na pijaństwo, pozbyć się czegoś, żeby mieć za co pić» Przepić ostatni grosz. Przepijał całą pensję …   Słownik języka polskiego

• przetrwonić — dk VIa, przetrwonićnię, przetrwonićnisz, przetrwonićtrwoń, przetrwonićnił, przetrwonićniony «wydać pieniądze lekkomyślnie, rozrzutnie, niepotrzebnie; zmarnować, stracić majątek; przepuścić, roztrwonić» Przetrwonić kapitał, dziedzictwo, schedę …   Słownik języka polskiego

• rozmnożyć — dk VIb, rozmnożyćżę, rozmnożyćżysz, rozmnożyćmnóż, rozmnożyćżył, rozmnożyćżony rozmnażać ndk I, rozmnożyćam, rozmnożyćasz, rozmnożyćają, rozmnożyćaj, rozmnożyćał, rozmnożyćany 1. «stworzyć odpowiednie warunki do rozradzania się, rozpleniania… …   Słownik języka polskiego

• wpakować — dk IV, wpakowaćkuję, wpakowaćkujesz, wpakowaćkuj, wpakowaćował, wpakowaćowany rzad. wpakowywać ndk VIIIa, wpakowaćowuję, wpakowaćowujesz, wpakowaćowuj, wpakowaćywał, wpakowaćywany, pot. «włożyć coś do czegoś z trudem, siłą; wepchnąć, wcisnąć»… …   Słownik języka polskiego